VIII.
AM.
Pùr vùz éimér trôp je dédéiñe mon kör :
Pùr vùz éimér trôp je détéste mèz iös :
Ös, kìÁ laÿ tréìÎzon fìÁret an se pèrdant,
Lui, kìÁ se randitã :- <·
DAM.
5
PôÎvr' amant, ton kör tu ne hèsã nìÁ tèz iös,
Puis ke miéns il sont, é tu dis m'émér tant.
Pö^_tu m'éimér bién ke tu n'éimes ôssi
AM.
Sìþ je hè mon kör é mez iös, vùÂz-éimant,
10
Pûin je n'èã mépris, é ne çèrçe pardon.
Vùs ne lèz éimant je ne lö_vùÂdrè-bién
DAM.
Kø ? ne sont-il miéns sìÁ tu ès dutùÿ_mién ?
[f° 330 v°]
AM.
VôÎtrez il sont : mès la rigör, ke montrés
15
An-tirant é plörs é sùpirs tùlèÿjùrs,
DAM.
Éinsi mal konduit tu te pèrs de ton gré.
AM.
Las ! je vø tro_klèr ke m'avés an ôrrör !
DA.
Donke pèr l'éspør ke je puisse t'éimér
20
AM.
Puis k'étant éimé^ haìäsés, j'ésé^ré
(
Sìþ je puis un jùr vùÂ haìär) de ganñér
VôÎtre kör ingrat, ke la héìÎn' atéindra
Mètre :
Strophe saphique.